مقایسه هیستوپاتولوژی اثرات عصاره گیاهان دارچین سیلان، بارهنگ نیزه‌ای و دانه کتان در التیام زخم تجربی پوست در موش صحرایی

سابقه و هدف: بهبود زخم یک فرایند مهم بوده که نیاز به عوامل و شرایط خاص دارد. داروهایی که روند بهبود زخم را تسریع می‌کنند گسترش یافته‌اند، به ویژه داروهای گیاهی که عمدتاً بی‌خطر و موثر هستند. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات گیاه دارچین سیلان، بارهنگ نیزه‌ای و دانه کتان بر التیام زخم جلدی موش صحرایی انجام شد. مواد و روش‌ها: تعداد 96 سر موش صحرایی به دوازده گروه هشت تایی تقسیم و سپس روی پوست اطراف ستون فقرات آن‌ها زخم القا گردید. پس از جراحی پمادهای درمانی آماده شده با غلظت‌های متفاوت، بر روی محل زخم قرار داده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که عصاره دارچین در سرعت بخشیدن به روند التیام و به طور خاص افزایش سرعت پیدایش اپیتلیوم موثرتر نسبت به عصاره بارهنگ و دانه کتان بوده است. هم‌چنین عصاره بارهنگ به طور قابل توجهی در بستن سریع‌تر زخم موثرتر از روغن بذر کتان می‌باشد. در ارزیابی هیستوپاتولوژیک متغیر التیام زخم در روز چهاردهم، بیش‌ترین میزان التیام زخم در موش‌های صحرایی گروه دارچین سیلان مشاهده شد و موش‌های صحرایی گروه‌های بارهنگ نیزه‌ای و دانه کتان از این منظر در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: به طور کل، ارزیابی مقایسه‌ای این گیاهان نشان می‌دهد که عصاره بارهنگ اثرات التیامی بیش‌تری در بهبود زخم‌های جلدی دارد